Bliksembezoek aan Schweidnitz

    Event ID: 316

    Categorieën:

    Verplaatsingen
    Duits
    Die Erinnerungen der Mutter des roten Kampffliegers Kunigunde Freifrau von Richthofen. Im Verlag Ullstein - Berlin, 1937.

    02 februari 1916

    50.84890767354939, 16.476310886960174
    Władysława Sikorskiego 19, 58-105 Świdnica, Polen
    Swidnica
    Schweidnitz

    Source ID: 10

    Die Erinnerungen der Mutter des roten Kampffliegers Kunigunde Freifrau von Richthofen. Im Verlag Ullstein - Berlin, 1937. p. 71

    “De kerstdagen bleven lang in me hangen en niet eerder had ik ervan genoten of er kwam een nieuwe vreugde over ons. Het kwam uit de lucht. Op 1 februari kreeg ik een telefoontje van Manfred dat hij de volgende dag met Lothar naar Sweidnitz zou vliegen en zou landen op de kleine paradeplaats tegenover ons huis. Ik gaf het goede nieuws snel door aan Albrecht in Gnadenfrei; om acht uur de volgende ochtend was mijn man er al. Er heerste grote opwinding in huis, die een hoogtepunt bereikte toen Manfred opnieuw belde om te zeggen dat hij over een uur bij ons zou landen. We haastten ons naar de kleine paradeplaats, die al was afgezet voor militaire doeleinden; talloze bekenden hadden zich verzameld. Albrecht was nauwelijks tegen te houden, hij stond erop dat er een laken werd opgehangen als landingsbord; met moeite kon ik hem ompraten. Dit uur op de kleine paradeplaats had iets speciaals voor me, omdat beide broers, die zo één hart en één ziel waren, nu in een vliegtuig zouden aankomen. We staarden naar de lucht; we voelden een lichte hoofdpijn en verloren ons gevoel voor onze omgeving. Toen, om half elf, riep Ilse – ze heeft dezelfde prachtige ogen als Manfred: “Ze komen eraan …!” – “Waar?” Ik zag niets, de anderen zagen niets. Absoluut niets. Uiteindelijk zagen we een klein glinsterend stipje op een immense hoogte. Vreugdevolle opwinding maakte zich meester van de toeschouwers, al snel werden de contouren van het vliegtuig duidelijk zichtbaar, het groeide zichtbaar. Het gebrul van de motor, dat eerst een zwakke brom was, werd een brul. Manfred landde veilig en elegant. Het vliegtuig taxiede naar buiten en kwam tot stilstand, iedereen omringde het tweedekkervliegtuig. Iedereen wilde met hen praten, ze werden gefotografeerd en konden niet weerstaan aan de talloze vragen waarin we ons mengden. Ze hadden er minder dan een kwartier over gedaan om van Wroclaw te komen. De paar minuten tussen de landingen slonken tot net zoveel seconden, toen taxiede het tweedekkervliegtuig tegen de wind in met korte, huppelende sprongen, steeg van de grond en verdween al snel uit ons zicht, net zoals het was aangekomen. Wat overbleef was een glinsterend stipje in de lucht, niets meer dan een vonk die door de winterzon werd weggezogen. De rest van ons ging in grote en vreugdevolle opwinding naar huis.”

    Comments (0)

    Geef een reactie

    Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

    Back To Top