Het Anti-Richthofen squadron

    Event ID: 200

    Categorieën:

    Luchtgevecht
    Duits
    Der rote Kampfflieger von Rittmeister Manfred Freiherrn von Richthofen, 1917, 351.000 - 400.000, Verlag Ullstein & Co, Berlin-Wien

    25 april 1917

    50.329872275934086, 3.144518810662833
    Roucourt

    Source ID: 4

    Der rote Kampfflieger von Rittmeister Manfred Freiherrn von Richthofen, 1917, 351.000 - 400.000, Verlag Ullstein & Co, Berlin-Wien p. 144

    Tegenstander was

    vliegend met de

    VS

    MvR vloog met de

    “Het anti-Richthofen squadron (25 april 1917) De Engelsen hadden een geweldige grap bedacht, namelijk om mij te vangen of neer te schieten. Voor dit doel hadden ze eigenlijk een speciaal squadron opgericht dat vloog in het gebied waar wij meestal ‘rondhingen’. We herkenden het aan het feit dat het vooral in de aanval ging tegen onze rode vliegtuigen. Ik moet hierbij opmerken dat we ons hele gevechtssquadron rood hadden geverfd, omdat de broeders zich begonnen te realiseren dat ik in die felrode kist zat. Dus nu waren we allemaal rood en de ogen van de Engelsen verwijdden zich toen ze een dozijn van zulke kisten zagen in plaats van één. Maar dat weerhield ze er niet van om ons aan te vallen. Ik had liever dat de klanten naar mij kwamen dan dat ik naar hen moest gaan. We vlogen naar voren in de hoop onze tegenstanders te vinden. Na ongeveer twintig minuten kwamen de eersten aan en vielen ze ons daadwerkelijk aan. Dit was ons lange tijd niet overkomen. De Britten hadden hun beroemde offensieve geest wat ingeperkt, omdat het hen waarschijnlijk iets te veel had gekost. Er waren drie Spad eenzitters, die dachten dat ze superieur aan ons waren vanwege hun goede machines. Ze vlogen samen: Wolff, mijn broer en ik. Drie tegen drie, dus het was een perfecte match. Meteen in het begin veranderde de aanval in een verdediging. We hadden al de overhand. Ik kreeg mijn tegenstander voor me en kon al snel zien hoe mijn broer en Wolff elk een van deze jongens voor zich hadden. De gebruikelijke dans begon, om elkaar heen draaien. De goede wind kwam ons te hulp. Het dreef ons jagers weg van het front in de richting van Duitsland. De mijne stortte als eerste neer. Ik moet zijn motor geraakt hebben. Hoe dan ook, hij besloot bij ons te landen. Ik kende geen genade, dus viel ik hem een tweede keer aan, waarna het vliegtuig uiteenvouwde in mijn bundel kogels. De vleugels vielen als een vel papier, elk afzonderlijk, en de romp raasde naar beneden als een brandende steen. Het viel in een moeras. Het kon niet meer uitgegraven worden. Ik ben er nooit achter gekomen met wie ik aan het vechten was. Hij was verdwenen. Alleen de laatste resten van zijn staart waren nog over, die de plaats aangaven waar hij zijn eigen graf had gegraven. Op hetzelfde moment als ik hadden Wolff en mijn broer hun tegenstanders aangevallen en hen gedwongen niet ver van mij te landen. We vlogen heel vrolijk naar huis en zeiden: “Ik hoop dat het anti-Richthofen squadron nog vaak komt.””

    Comments (0)

    Geef een reactie

    Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

    Back To Top