Verjaardag van keizer Wilhelm II

    Event ID: 308

    Categorieën:

    Anekdote
    Duits
    Die Erinnerungen der Mutter des roten Kampffliegers Kunigunde Freifrau von Richthofen. Im Verlag Ullstein - Berlin, 1937.

    27 januari 1904

    1903-1908
    51.14543311995445, 16.243070199541556
    Kadettenanstalt Wahlstatt
    Legnickie Pole
    Wahlstatt

    Source ID: 10

    Die Erinnerungen der Mutter des roten Kampffliegers Kunigunde Freifrau von Richthofen. Im Verlag Ullstein - Berlin, 1937. p. 52

    “Twaalf jaar geleden had Manfred deze route afgelegd en ik had hem vaak bezocht. Ik hield echt van de geest van de school. De jongens moesten hard studeren, maar ze zagen er gezond uit omdat ze ijverig aan gymnastiek deden (Manfreds sterke kant). Toen hij nog een kleuter was, kostte het hem geen enkele moeite om vanuit staande positie stoten te maken, en hij had zijn handen daar nooit voor nodig, maar plaatste ze strak tegen de naad van de werf. Hij had van nature een wonderbaarlijk behendig lichaam. Toen hij acht jaar oud was, moest hij eens appels uit een oude, moeilijk bereikbare fruitboom halen. Hij klauterde als een klein bosmannetje naar boven en kwam daarna niet langs de stam naar beneden, nee, die manier was te saai voor hem; in plaats daarvan liet hij zich aan de buitenkant van de takken zakken en slingerde en greep met bliksemsnelle snelheid van tak naar tak. Deze gymnastische vaardigheden kwamen hem goed van pas op de cadettenschool. Hij werd verschillende keren onderscheiden. Er was ook veel plezier voor ons volwassenen hier in Wahlstatt. Ik ging een keer mee naar een keizerlijk verjaardagsfeest. Vooraf had Manfred me met een ernstig gezicht het volgende uitgelegd: “Weet je, mama, de cadetten dansen graag met elke dame die er nog een beetje jong en mooi uitziet… alleen met de oude en lelijke moeders – daar dansen de officieren mee.” Geïntimideerd door deze onsuccesvolle maar levenswijze openingen, vroeg ik mijn cadettenzoon wat ik moest dragen om mezelf begeerlijk te maken. “Nou, een heel lichtgekleurde jurk met een mooie bloem aan de riem.” Ik nam dit ter harte en was benieuwd of de heren cadetten mij ook mooi zouden vinden. Maar – ik had geluk, ze dansten eerst met mij en niet met de officieren. Als dank lieten we onze jonge cavaliers zich vervolgens tegoed doen aan pannenkoeken. Wat waren die geurige balen toen voor reuzensnuifels. Dat was iets voor Manfred – zijn favoriete gebakje; hij was erg terughoudend met het eten van vlees en gaf de voorkeur aan brood en cake.”

    Comments (0)

    Geef een reactie

    Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

    Back To Top