• Das schönste Wesen, das je die Welt geschaffen hat, ist die echte Ulmer Dogge, mein 'kleines Schoßhündchen', der Moritz. Richthofen und sein Kamerad Zeumer kauften für 5 RM zwei Welpen und nannten sie 'Max und Moritz' - so wie die beiden 'bösen Buben' aus Wilhelm Buschs Lausbuben- Geschichte. Max fiel einem Verkehrsunfall zum Opfer. Moritz bezahlte seinen Übermut mit 'einem Ohr'. Gerhard Böhme (Bruder des Pour le Mérite-Fliegers Erwin Böhme) versorgte die Verletzung, deren Ursache eine 'unliebsame Begegnung' mit einem Propeller gewesen war. (picture source: Die Erinnerungen der Mutter des roten Kampffliegers Kunigunde Freifrau von Richthofen. Im Verlag Ullstein - Berlin, 1937.)

Moritz

Event ID: 193

Categorieën:

Algemene gebeurtenis
Duits
Der rote Kampfflieger von Rittmeister Manfred Freiherrn von Richthofen, 1917, 351.000 - 400.000, Verlag Ullstein & Co, Berlin-Wien

14 april 1917

50.329872275934086, 3.144518810662833
Roucourt

Source ID: 4

Der rote Kampfflieger von Rittmeister Manfred Freiherrn von Richthofen, 1917, 351.000 - 400.000, Verlag Ullstein & Co, Berlin-Wien p.

“Het mooiste schepsel dat de wereld ooit heeft geschapen is de echte Duitse Dog uit Ulm, mijn “schoothondje”, “Moritz”. Ik kocht hem in Oostende van een goede Belg voor vijf mark. Zijn moeder was een prachtig dier, net als een van zijn vaders, dus hij was raszuiver. Daar ben ik van overtuigd. Ik had de keuze en koos de leukste uit. Zeumer nam een tweede en noemde hem “Max”. Max kwam abrupt aan zijn einde onder een auto, maar Moritz bloeide op. Hij sliep bij mij in bed en werd uitstekend opgevoed. Hij vergezelde me bij elke stap vanaf Oostende en raakte erg op me gesteld. Van maand tot maand werd Moritz groter en groter en groeide hij uit van een teer schoothondje tot een heel groot dier. Ik heb hem zelfs een keer meegenomen. Hij was mijn eerste “Franz”. Hij gedroeg zich heel verstandig en vond het heel interessant om de wereld van bovenaf te bekijken. Alleen mijn monteurs mopperden achteraf dat ze het vliegtuig moesten ontdoen van vervelende dingen. Maar Moritz was daarna weer heel blij. [Hij is nu ruim een jaar oud en nog steeds het kinderachtige dier van een paar maanden geleden. Hij kan heel goed biljarten. Helaas gaat menig balletje, maar vooral menig biljartlaken, verloren. Hij heeft ook een enorme passie voor jagen. Mijn monteurs zijn erg blij want hij vangt menig lekker gebraden konijn voor ze. Ik geef hem er altijd een beetje de zeis voor, want ik ben niet zo van deze passie. Hij had een maffe eigenschap. Hij vond het geweldig om de vliegtuigen te begeleiden als ze opstegen. De normale dood van een vliegende hond bij deze gelegenheid is de dood door een propeller. Nogmaals, hij achtervolgde een opstijgend vliegtuig, werd natuurlijk ingehaald en – een hele mooie propeller was neer. Moritz jankte vreselijk en een maatregel die ik had verzuimd, werd op deze manier goedgemaakt. Ik heb er altijd tegenop gezien om hem te laten knippen, dat wil zeggen vooral zijn oren te laten knippen. Aan de ene kant heeft de propeller het nu goedgemaakt. Schoonheid heeft hem nooit gepusht, maar het ene gevouwen oor en het andere half gekoppelde oor staan hem best goed. Sterker nog, zonder de krulstaart zou het een echte, onvervalste Ulm Mastiff zijn. Moritz begreep de wereldoorlog en onze vijanden heel goed. Toen hij in de zomer van 1916 voor het eerst Russische inwoners zag – de trein stopte [132]en Moritz werd meegenomen voor een wandeling – joeg hij de Russische jongeren weg die met enorm geblaf aan kwamen rennen. Hij hield ook niet van Fransen, hoewel hij eigenlijk Belg was. Ik gaf bewoners in een nieuwe wijk eens de taak om het huis schoon te maken. Toen ik ’s avonds terugkwam, was er nog niets gedaan. Geërgerd liet ik een Fransman komen. Zodra hij de deur opendoet, begroet Moritz hem op een onaangename manier. Nu kon ik uitleggen waarom de heren mijn kasteel hadden gemeden.”

Comments (0)

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back To Top