Roland C.II - Walfisch, door Roland (LFG)
Hoofdrol: Verkenning
Motor: 1 × Mercedes D.III 6-cilinder watergekoelde in-line zuigermotor, 120 kW (160 pk)
Bewapening: 1x 7,92 mm (0,312 inch) Parabellum MG14 machinegeweer op een ringmontage in de achterste cockpit, + 1x voorwaarts vurend gesynchroniseerd 7,92 mm (0,312 inch) Maschinengewehr 08 "Spandau" machinegeweer
De C.II had een veel lagere luchtweerstand dan vergelijkbare vliegtuigen uit die tijd. Het had een monocoque romp met een buitenhuid van twee lagen dunne multiplexstroken die onder een hoek ten opzichte van elkaar waren geplaatst (bekend als een Wickelrumpf, of ‘omwikkelde romp’). [1] Dit had zowel een lagere weerstand als een betere sterkte per gewicht dan gebruikelijk was in die tijd, maar het was relatief traag en duur om te bouwen. (Deze aanpak werd verder ontwikkeld in de de Havilland Mosquito uit de Tweede Wereldoorlog.) De diepe romp vulde de verticale opening tussen de middensecties van de vleugelpanelen volledig op, waardoor de cabane-steunen die vaak in tweedekkers werden gebruikt, overbodig werden en het vliegtuig zijn bijnaam “walvis” kreeg. De steunen en kabels werden verminderd, zonder dat dit ten koste ging van het gewicht van de cantilevervleugels, zoals die werden gebruikt op de baanbrekende volledig metalen Junkers J 1 van eind 1915. Er werd zelfs geprobeerd om de vleugels in de romp te integreren om dode luchtruimte te elimineren, een kenmerk dat opvallend ontbrak bij de deelnemers aan de Schneider Trophy van het volgende decennium. De ingenieur die verantwoordelijk was voor het ontwerp was Tantzen, een leerling van Ludwig Prandtl, de grondlegger van de wiskundige aerodynamica en degene die het concept van de grenslaag introduceerde.
The C.II entered service in the spring of 1916. Operationally, handling was reported as difficult but performance was relatively good. Due to the crew positions with eyes above the upper wing, upward visibility was excellent, but downward visibility was poor. It was also used in a fighter escort role and had a crew of two, pilot and observer/gunner.
Because of its speed, when it was first introduced, few enemy aircraft could catch it level flight. A notable exception was the Nieuport 17 C.1, which was introduced at almost the same time, and which was several miles per hour faster. Because of the lack of downward visibility, it was best attacked by diving below and coming up at it.[2]
Albert Ball, whose first victim was a C.II, said in the latter half of 1916 that it was “the best German machine now”.
(source: wikipedia)
Spanwijdte: 10.3 m (33 ft 10 in)
Lengte: 7.7 m (25 ft 3 in)
Hoogte: 2.9 m (9 ft 6 in)
Vleugel oppervlakte: 26 m2 (280 sq ft)
Leeg gewicht: 764 kg (1,684 lb)
Max. gewicht: 1,284 kg (2,831 lb)
Kruis snelheid:
Max. snelheid: 165 km/h (103 mph)
Plafond: 4000 m (13000 ft)
Bereik: 4-5 hours dependent on fuel load
Klimsnelheid: 2000 m (6600 ft) in 12 minutes
